15 տարեկանին ատրպէյճանցիին նոքաութով պարտութեան մատնած Արթուրը իր կռիւը յաղթեց նաեւ մարտի դաշտին մէջ

2020-11-20
Image

Քարաթէիստ Արթուրը 15 տարեկանին նոքաութով պարտութեան մատնած էր ատրպէյճանցի մրցակցին․ տարիներ անց մարտը արդէն պատերազմի դաշտին մէջ էր։ Արթուրը յաղթեց իր կռիւը՝ շուրջ 30 օր ծանր մարտեր վարելով թշնամիի դէմ։

Սեպտեմբերը 19-ամեայ Արթուրի պարտադիր զինուորական ծառայութեան 7-րդ ամիսն էր։  Ամենածանր օրերուն Ճապրաիլի մէջ վիրաւորուած էր ու դեռ լրիւ չապաքինուած՝ վերադարձած էր մարտի դաշտ:

«Հօրն ասել էր՝ պապ ջան, Աստուած ինձ հետ է, իմ վիրաւորումը ոչինչ է այս ամբողջ աղէտի մէջ․․․Ինձ ծառայութեան մեկնելու նախորդ օրն էր ասել՝ եթէ պէտք լինի, կեանքիս գնով կը պաշտպանեմ հայրենիքս, թոյլ չեմ տայ թուրքը հասնի մեր ընտանիքներին։ Արթուրը շատ հայրենասէր էր՝ Մոնթէի գաղափարներով տարուած, պայքարում էր անարդարութիւնների դէմ, մտահոգ էր երկրի խնդիրներով։ Կէս կատակ-կէս լուրջ ասում էր՝ Արցախի հարցը պատերազմով լուծուելու է, ուղղակի սպասում են իմ զօրակոչմանը, որ սկսի», -պատմած է Արթուրի ընկերը՝ Սամուէլ Յակոբեանը։ 

Արթուրը «Հայաստանի Կիոկուշին քարաթէի ֆետերացիա»ի լաւագոյն սաներէն էր, քարաթէի սեւ գօտի ունէր, բազմաթիւ յաղթանակներ տարած էր կովկասեան եւ եւրոպական մրցաշարերուն։

Արթուր Սուքիասեանը կ'ուսանէր Երեւանի պետական համալսարանի երկու բաժինի մէջ՝ Միջազգային յարաբերութիւններ եւ Հայ բանասիրութիւն։ Կը մտածէր ղեկավար պաշտօններ զբաղցնելու, մինչեւ անգամ նախագահ դառնալու մասին։ 

«Ասում էր՝ նախագահ եմ դառնալու ու մեր երկիրը վերջապէս ոտքի կանգնեցնեմ։ Կասկած չկայ՝ դառնալու էր ու շենացնելու էր մեր երկիրը․․․ Արթուրը շատ հասուն էր․ թէեւ ինձնից փոքր էր 7 տարով, բայց իր մտածելակերպով, աշխարհայեացքով, խելքով թոյլ չէր տալիս յիշել տարիքային տարբերութեան մասին»,- պատմած է Արթուրի ընկերներէն Լալա Վարդանեանը։ 

Արթուրը ընտանիքի սպասուած տղայ զաւակն էր։ Անոր երկու քոյրերն իրմէ մեծ են 11 եւ 12 տարիով։

Արթուրը զոհուած է 30 հոկտեմբերին Մարտունիի մէջ կրատի հարուածէն։ Յուղարկաւորուած է 14 նոյեմբերին, Եռաբլուրի մէջ։