Փաշինեանը, այսօր բանալով փակագիծերը, հայաստանեան ամբողջ քաղաքական դաշտը առերեսեց միջազգային հանրութեան հետ. Պապաճանեան
Վարչապետ Փաշինեանը այսօր փաստացի ներկայացուց Արցախի կարգավիճակի վերաբերեալ միջազգային հանրութեան մօտեցումները, որոնք մեծ հաշուով ամենեւին երէկ կամ մէկ ամիս ու տարի առաջ չէ, որ ձեւաւորուած են, այլ եղած են կարգաւորման ամբողջ գործընթացին:
Այս մասին «Ֆէյսպուք»-ի իր էջին գրած է «Յանուն Հանրապետութեան» կուսակցութեան նախագահ Արման Պապաճանեանը:
Գրառման մէջ նաեւ ըսուած է.
«Ի հարկէ, հնարաւոր է անվերջ կրկնել, որ Արցախը չի լինելու Ատրպէյճանի կազմում, եւ թերեւս չկայ որեւէ հայաստանցի եւ որեւէ հայ, որը կարող է ասել հակառակը:
Սակայն այս իրավիճակում քաղաքական ուժերից, անխտիր բոլոր, յատկապէս խորհրդարանական, պահանջուում է ստանձնել հակառակի քաղաքական պատասխանատուութիւն, այդ թուում՝ եւ միջազգային դերակատարների հետ յարաբերակցութեան իմաստով: Իսկ դրանք առնուազն երեքն են՝ Մինսքի խումբի համանախագահներ Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսան:
Փաշինեանը, այդ իմաստով բացելով փակագծերը կարգավիճակի հանդէպ միջազգային վերաբերմունքի հարցում, հայաստանեան ամբողջ քաղաքական դաշտին գործնականում առերեսել է միջազգային հանրութեան հետ, իւրաքանչիւր քաղաքական ուժի թէկուզ իր, այսպէս ասած, աշխարհաքաղաքական նախընտրութիւնների իմաստով:
Ի՞նչ պիտի անենք մենք՝ քաղաքական գործիչներս, ի՞նչ պէտք է անեն հայաստանեան քաղաքական ուժերը արդ: Մեր գլխաւոր անելիքը պէտք է լինի կարգավիճակի վերաբերեալ Փաշինեանի յայտարարութիւնից յետոյ «պատասխան դիրքորոշում» պահանջել՝ մէկը՝ Ռուսաստանից, միւսը՝ ԱՄՆ-ից, մէկ ուրիշը՝ Ֆրանսայից, նուազագոյնը, որպէս համանախագահ երկրներ, որոնց շատ յաճախ մենք վկայաբերում ենք որպէս արժանապատիւ այլընտրանք, արտաքին քաղաքական տիվերսիֆիկացիայի սուբյեկտ (զանազանութեան առարկայ), իսկ հայկական քաղաքական ներկապնակի մասնակիցներից շատերը երբեմն երդուում են այդ ուժերի անունով:
Շատերը կարող են շարունակել երդուել, ի հարկէ, այդ երկրների կամ երկրների խմբի անունով:
Այստեղ թերեւս գլխաւոր հարցն է՝ Հայաստանի հանրութեան սթափ քաղաքական շերտերը պէտք է խնդրի վերաբերեալ մօտեցումներով, լուծումներով առարկայական լուծումներով հանդէս գան:
Հարցը այլեւս ոչ թէ կառավարող ուժի եւ մնացեալ ուժերի «փոխյարաբերութիւնը» կամ պայքարն է, այլ Հայաստանի եւ Արցախի համար կարեւորագոյն խնդրի լուծման վերաբերեալ քաղաքական պատասխանատուութեան ու սթափ, պաթոսից, պսեւդոհայրենասիրութիւնից (կեղծայօդ հայրենասիրութենէն) եւ բաժակաճառերից դուրս քննարկումները՝ բախտորոշ հարցում հայկական շահերի ու անվտանգութեան առաւելագոյնն ապահովելու համար»:
