Յօդուածներ

Շաւարշ Հովիւեան

(1862՝ Ակն – 1937՝ Վիրճինիա)

Վեր. Արսէն Կէօրկիզեան

(Վան՝ 1889 – Փրաւիտենս՝ 1977)

Ներքեւի  յօդուածը կը ներկայացնեմ ընթերցողին, իր կամքին թողելով անոր եզրակացութիւնը:

Նուաճելով հսկայական տարածքներ, այլ ժողովուրդներու հայրենիքներէն ստեղծելով սեփական հայրենիք, իւրացնելով կամ ոչնչացնելով պարտուած ժողովուրդներու մշակոյթներ, թուրքերը չէին մոռնար ի

Վարուժան Խաչատուրեան

(1924, Լաթաքիա – 2012, Կլենտէյլ)

      1920-ին  Մուսթաֆա Քեմալի Լենինին ուղղուած Ապրիլ 26-ի նամակէն երկու օր յետոյ՝ Ապրիլ 28-ին, Ազրպէյճանը խաղաղ կերպով կը յայտարարէր իր «Խորհրդային» դառնալու իրողութիւնը եւ անշ

Հայոց Ցեղասպանութեան տարելիցի այս օրերը, անգամ մը եւս, արտասովոր յոյզեր կ'առթեն իւրաքանչիւր հայու ներաշխարհէն ներս:   Միւս կողմէ, ժամանակէ մը ի վեր, շրջանառութեան մէջ դրուած են

Գուրգէն Համալեան

1896՝Այնթապ-18 Հոկտեմբեր 1968՝ Պէյրութ

Վերջերս յաճախակիօրէն կը հանդիպինք տարակարծիք անհատներու, որոնց ունեցած պաշարը երբեմն ալ պատմական անհիմն հարցադրումներու դուռ կը բանայ՝ հայ ազգային ազատագրական պայքարի գաղափարախօ

Անտարակոյս կը գտնուինք հայ ժողովուրդի ժամանակակից պատմութեան հանգրուանի մը առջեւ, արժեւորելու մեր ժողովուրդի միասնական պահանջատիրական պայքարը։